Julian Karol Cybulski to wybitna postać polskiej architektury, która swoją twórczość związała z Lwowem. Urodził się 28 stycznia 1859 roku w Łańcucie, a swoje życie zakończył 25 listopada 1924 roku w Lwowie.
Jego prace oraz wpływ na rozwój architektury w tym regionie są nie do przecenienia, a dziedzictwo Cybulskiego pozostaje istotnym elementem krajobrazu kulturowego Lwowa.
Życiorys
Julian Cybulski rozpoczął swoją edukację na Politechnice Lwowskiej, a po jej ukończeniu w 1882 roku, podjął praktykę w biurze projektowym Wincentego Rawskiego (młodszego). Równolegle pracował jako asystent profesora Gustawa Bisanza. W 1885 roku zdobył uprawnienia architekta, co zaowocowało założeniem spółki budowlanej z Ludwikiem Baldwinem-Ramułtem.
Ich wspólne przedsiębiorstwo miało znaczący wpływ na realizację kluczowych projektów, w tym budynku poczty głównej, który zaprojektował Sylwester Hawryszkewycz, jak również seminarium grekokatolickiego. Cybulski i Baldwin-Ramułt dokonali modyfikacji w projekcie Pałacu Potockich, stworzonym przez Louisa Dauvergne, następnie nadzorując samą budowę tego obiektu.
W 1892 roku Julian Cybulski zasiadał w komisji odpowiedzialnej za przygotowania do wystawy budowlanej, która miała miejsce we Lwowie. W kadencji lat 1893-1895 był członkiem rady miasta, a w tym samym okresie pełnił również funkcję skarbnika w Stowarzyszeniu Inżynierów. W latach 1894-1895 działał jako wiceprezes tej organizacji.
Od 1900 roku Cybulski projektował budynki, wykorzystując dekoracje w stylu secesyjnym, który wówczas był niezwykle popularny. W 1907 roku wzniósł własny dom przy ulicy Andrzeja Potockiego 38 (aktualnie noszącej nazwę Generała Czuprynki), w którym zaaranżował również swoją pracownię i biuro.
W 1908 roku dołączył do Towarzystwa Politechnicznego, a w 1910 został wybrany na przewodniczącego komisji architektonicznej, odpowiedzialnej za opiniowanie projektu lwowskiego kasyna oraz nadzór nad lwowskimi projektami, które zostały zaprezentowane na wystawie polskich architektów we Lwowie.
Dorobek architektoniczny
Julian Cybulski jest znanym architektem, którego dorobek obejmuje wiele znaczących realizacji budowlanych w regionie. Jego prace wznoszą się z różnorodnością stylów i form, tworząc niepowtarzalny krajobraz architektoniczny. Wśród jego najważniejszych osiągnięć znajduje się:
- kościół św. Katarzyny w Milczycach (1886–1887), współprojektowany z Ludwikiem Baldwinem-Ramułtem – obecnie cerkiew św. Dymitra,
- własna willa zlokalizowana przy ulicy Alberta Chmielowskiego 15 (1890),
- dom zarządu dóbr hrabiego Romana Potockiego przy ulicy Kalczej 7 (ok. 1890),
- neogotycki pawilon łańcuckich fabryk likierów i tkanin hrabiego Romana Potockiego, który został zaprezentowany na Wystawie Krajowej w 1894 roku,
- willa przy ulicy Alberta Chmielowskiego 9 (1896–1898),
- domy Nachmana Grunsberga znajdujące się przy ulicy Alberta Chmielowskiego 3 i 5,
- kamienica ulokowana przy Wałach Hetmańskich 26 (1898),
- neorenesansowy gmach Banku Krajowego u zbiegu ulicy Tadeusza Kościuszki i placu Franciszka Smolki (projekt z 1895, realizacja 1903), dekorowany rzeźbami autorstwa Antoniego Popiela,
- secesyjne wnętrza Hotelu George, które powstały w 1901 roku, z współautorstwem Jana Lewińskiego,
- willa O. Wicksella przy ulicy Klementyny Tańskiej 1 (obecnie Stepana Rudańskiego),
- kamienice przy ulicy Andrzeja Potockiego 26, 28, 30, które cechują się elewacją projektu Bronisława Sołtysa (1904–1905),
- kamienica przy ulicy Andrzeja Potockiego 38 (Generała Czuprynki) z elewacją zaprojektowaną przez Bronisława Sołtysa (1907),
- domy przy ulicy Adama Asnyka 10 i 15 (1907),
- przebudowa domu przy ulicy Jagiellońskiej 3 (obecnie Wołodymyra Hnatiuka) (1914–1915), wcześniej projektowanego przez Feliksa Księżarskiego,
- gmach francuskiej kompanii naftowej „Premier” przy ulicy Stefana Batorego 26 (projekt 1914, realizacja 1924), z modificacją projektu autorstwa Ferdynanda Kasslera, wyróżniający się unikalną elewacją oraz dekoracją rzeźbiarską, której autorstwo pozostaje nieznane.
Prace Cybulskiego w spanielah stylów architektonicznych podkreślają jego wszechstronność i umiejętność dostosowywania projektów do lokalnych tradycji. Dzięki tym realizacjom, jego dorobek pozostaje znaczącym elementem historii budownictwa w regionie.
Przypisy
- Księga pamiątkowa, wydana przez komisję, wybraną z łona Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie, pod red. dr. Maksymiljana Matakiewicza, Lwów 1927 r., s. 89.
- Konkurs na gmach Kasyna miejskiego we Lwowie, Czasopismo Techniczne 1910 r., Nr. 7, s. 98; Konkurs na gmach kasyna we Lwowie, Architekt 1910 r., Nr. 1, s. 20.
- Sprawozdanie Komitetu Wystawy Architektów polskich, Czasopismo Techniczne 1910 r., Nr. 24, s. 387.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Tadeusz Inglot | Romuald Iszkowski | Adam Bielański (1881–1964) | Tomasz SzmucOceń: Julian Cybulski