Roman Alfred Maria Potocki, urodzony 16 grudnia 1851 roku w Łańcucie, a zmarły 24 września 1915 w tym samym miejscu, był osobą o niezwykle bogatym życiorysie.
Był hrabią, III ordynatem łańcuckim oraz posłem na Sejm Krajowy Galicji od 1883 roku.
W roku 1879 uzyskał tytuł austriackiego szambelana, a od 1890 roku był dziedzicznym członkiem Izby Panów.
W 1898 roku został tajnym radcą, co podkreśliło jego znaczenie w ówczesnej hierarchii społecznej i politycznej.
Życiorys
Rodzicami Romana Potockiego byli Alfred Józef Potocki (1817-1889) oraz Maria Sanguszko (1830-1903). Na początku swojego życia uczynił krok w stronę wielkiego majątku, żeniąc się z Izabelą z Potockich, która była córką jego matki Sapieżanki. Niestety, po zaledwie czterech miesiącach wspólnego życia, Izabela zmarła na schorzenie serca. Kolejną wybranką jego serca stała się Elżbieta Radziwiłłówna, córka ordynata nieświeskiego oraz kleckiego, Antoniego i Marii Doroty, margrabianki de Castellane. Ich wesele odbyło się w Berlinie, a Elżbieta była bliską przyjaciółką cesarzowej Augusty.
Na uroczystości obecny był syn cesarza Wilhelma I Hohenzollerna, Fryderyk Wilhelm, w towarzystwie swojej małżonki, Wiktorii, która pochodziła z brytyjskiej rodziny królewskiej. Dzięki temu, Roman Potocki wszedł w posiadanie jednej z największych fortun w Galicji oraz zyskał znaczne powiązania z wieloma panującymi rodami Europy. Potocki miał dwóch synów: Alfreda Antoniego Potockiego oraz Jerzego Potockiego.
W ciągu swojego życia otrzymał szereg odznaczeń, w tym szerokie wstęgi papieskiego Orderu św. Grzegorza, który przyznano mu w 1900 roku, a także hiszpańskiego Orderu Karola III w 1906 roku. Dodatkowo, od 1908 roku był ostatnim Polakiem odznaczonym habsburskim Orderem Złotego Runa.
Poza działalnością w sferze politycznej, Roman Potocki pełnił funkcję prezesa Towarzystwa Łowieckiego we Lwowie. W połowie roku 1902 został również uhonorowany tytułem członka honorowego tej organizacji.
Przypisy
- Adam Szostkiewicz: Kawalerowie orderu Złotego Runa. polityka.pl, 20.11.2012 r. [dostęp 29.04.2016 r.]
- a b Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 741.
- Kronika. Zjazd łowiecki. „Gazeta Lwowska”. Nr 149, s. 3, 02.07.1902 r.
- Odznaczenia jubileuszowe. „Echo Przemyskie”, s. 1, Nr 97 z 04.12.1898 r.
- Odznaczenia jubileuszowe. „Nowa Reforma”, s. 5, Nr 277 z 03.12.1898 r.
Oceń: Roman Potocki