Jan Górecki (1910–2003)

---

Życiorys

Jan Górecki, po ukończeniu gimnazjum w Rzeszowie, zrealizował rok studiów prawniczych na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Już w 1927 roku dołączył do Komunistycznego Związku Młodzieży Polski (KZMP), a od 1930 roku był członkiem Komunistycznej Partii Polski (KPP), co skutkowało kilkoma aresztowaniami i osadzeniami w więzieniu. W latach 1937–1939 pracował jako robotnik budowlany i brukarz w Warszawie, a w przededniu II wojny światowej krótko pełnił funkcję urzędnika bankowego w Krakowie.

W kampanii wrześniowej 1939 roku zaciągnął się do wojska jako szeregowy. Po niewoli niemieckiej, uciekł do strefy kontrolowanej przez ZSRR. W wyniku ataku Niemiec na ZSRR, został wcielony do 750. batalionu budowlanego, gdzie służył jako sierżant. Od czerwca 1942 roku pracował w banku w Kazaniu, aż 25 maja 1943 roku zdecydował się zgłosić do Armii Polskiej w ZSRR.

W okresie 1943–1950 pełnił służbę w ludowym Wojsku Polskim. Ukończył Szkołę Oficerów Polityczno-Wychowawczych w lipcu 1943 roku i brał udział w bitwie pod Lenino. W październiku 1943 roku awansował na porucznika i objął stanowisko zastępcy dowódcy III dywizjonu 1. pułku artylerii lekkiej ds. polityczno-wychowawczych, a od maja 1944 roku był kapitanem oraz szefem Zarządu Polityczno-Wychowawczego 1. Dywizji Piechoty. Od października 1944 roku kierował Zarządem Polityczno-Wychowawczym w dowództwie 2. Armii WP, a wiosną 1945 roku brał udział w walkach nad Nysą Łużycką oraz w rejonie Drezna.

Po wojnie, od września 1945 roku, zajmował stanowisko pełniącego obowiązki zastępcy dowódcy Poznańskiego Okręgu Wojskowego ds. polityczno-wychowawczych. W latach 1947–1950 był szefem Departamentu Organizacji i Planowania Ministerstwa Obrony Narodowej (MON), awansując w lipcu 1947 roku do rangi generała brygady.

Po zakończeniu czynnej służby wojskowej, w latach 1950–1952 pełnił funkcję wiceprezesa Najwyższej Izby Kontroli, a od 1953 do 1957 roku był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Kontroli Państwowej, gdzie od 24 października 1956 do 13 grudnia 1957 roku zajmował stanowisko jego kierownika w rządach Bolesława Bieruta i Józefa Cyrankiewicza. Następnie, w latach 1959–1968, pracował jako generalny dyrektor w Ministerstwie Finansów.

Od 1944 roku był członkiem Polskiej Partii Robotniczej (PPR) oraz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) do 1968 roku. W uznaniu swoich zasług, został odznaczony wieloma nagrodami, w tym m.in. Krzyżem Virtuti Militari V klasy, Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy, Medalem za Warszawę 1939-1945, dwukrotnie Złotym Krzyżem Zasługi, Orderem Czerwonej Gwiazdy oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta).

Jan Górecki spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera EII-10-5).

---

Oceń: Jan Górecki (1910–2003)

---